Tijdens het Fendt Treffen eind juni werd er een aantal prijzen uitgereikt. Zo won Jean-Marie Nix uit Welkenraedt de categorie ‘verste deelnemer’. Hij had er maar liefst 220 kilometer voor over om het Fendt Treffen bij te wonen. Dit voorjaar sprak de redactie van de Loonwerker nog met hem over zijn Fendt-trekkers.
In de rubriek ‘Uren op de teller’ namen we de Fendt 926 vario gen I van loonbedrijf Xavier Schoonbroodt uit Thimister onder de loep. Schoonbroodt is sinds april 2023 eigenaar van deze jongtimer. De Fendt 926 is bij de overname van loonbedrijf Nix in zijn bezit gekomen. De trekker heeft ondertussen twintigduizend uren op de teller staan maar desondanks denkt Schoonbroodt nog geen moment aan inruilen tegen een nieuw model. Redenen voor het behoud van de Fendt uit 1997 zijn: de geringe kosten per uur, de degelijke bouw van de serie en het gegeven dat de Fendt honderd procent is onderhouden door de vorige eigenaar, Jean-Marie Nix. Bovendien is Schoonbroodt een echte liefhebber van de ‘oude’ technieken.
Eerste Fendt-vario in trekker boven 200 pk
Zevenentwintig jaar geleden zag de trekker het levenslicht in Neuss. Destijds was dit de eerste Fendt-vario in een trekker met meer dan tweehonderd pk. Vijf jaar later komt Fendt met een vernieuwd model op de markt. Volgens Nix werden destijds veel ‘vierkante’ Fendt vario’s ingeruild voor dit nieuwe model. Niemand had interesse in de generatie I modellen. Nix kocht in 2002 vijf gebruikte Fendt 926 gen I tractoren, met tussen de acht- en tienduizend uren op de teller. “Alle vijf de trekkers waren niet duur. Ik zocht toen trekkers om voor de grotere silage- en opraapwagens te hangen. Voor mij was 260 pk meer dan voldoende”, aldus Nix.
Volgens Nix zijn de techniek en het comfort van deze Fendt 926 niet te vergelijken met de techniek en het comfort van een hedendaagse Fendt. Maar desondanks reed iedereen graag met de Fendt 926 vario gen I tractoren. Alle vijf de trekkers kregen een vaste inhuurkracht en ze werden voornamelijk gebruikt voor transportwerk in het gras, in de maïs of in het mestseizoen. In de topjaren kwamen er twaalfhonderd uren per jaar bij. Ze reden voornamelijk met een Schuitemaker-opraapwagen, een veertig kuubs zelfbouw silagewagen of aan de drieassige Kurstjens-carrier.
Revisies
Het was belangrijk dat iedere winter de hele trekker werd nagekeken. Dit om stilstand te voorkomen. Dit gebeurde in de eigen werkplaats van het loonbedrijf in Welkenraedt. “Wij haalden iedere winter de hele trekker uit elkaar. Alles werd nagekeken, van een smeernippel vervangen tot het demonteren van de versnellingsbak”, vertelt Nix.
Echt grote reparaties hebben de vijf 926’s niet gehad. Allemaal hebben ze een volledig gereviseerde motor. Bovendien werd de vooras al eens compleet gereviseerd. Rond de zestienduizend uren zijn ze alle vijf voorzien van een nieuwe versnellingsbak. Verder alleen maar kleine reparaties zoals een sensor of slang vervangen. De vooras is het grootste minpunt aan de 926 gen I, de vooras kreeg het fors te verduren door de voorasveering. “In de vooras werden jaarlijks de nodige slijtdelen vervangen”, vertelt Nix. “Groot pluspunt zijn de remmen, deze zijn in al die twintigduizend uur nog nooit vervangen.”
Bij Schoonbroodt is de Fendt 926 vario gen I geen ‘showtrekker’ geworden. Hij rijdt in het dagelijkse loonwerk nog steeds mee in de rondte. Hij wordt voornamelijk gekoppeld aan de vierkante pakkenpers van Kuhn; jaarlijks goed voor driehonderd uren. De Fendt heeft bij zijn nieuwe werkgever ook een vaste chauffeur gekregen. Schoonbroodt heeft de trekker op een aantal punten aangepakt: hij heeft de trekker bredere sloffen gegeven, ook is de originele cabinevering vervangen door luchtvering, en om de slijtage aan de voorasvering tegen te gaan, heeft Schoonbroodt er een centraal smeersysteem op gebouwd.
Beide heren zijn het eens over alle pluspunten van de Fendt 926 vari gen I. Het dieselverbruik is aanzienlijk lager dan bij een nieuwer model, de trekker is degelijk en betrouwbaar en behoudt zijn waarde. “Als je ziet waar de prijzen van dit model op internet naartoe gaan, dan heb ik in al die jaren bijna gratis gereden”, vertelt Nix. “Dat is ook een van de redenen waarom hij nooit meer bij mij weggaat”, lacht Schoonbroodt.
Tekst en beeld: Jens Kusters
Dit is een artikel uit vakblad de Loonwerker. Meer lezen? Abonneer u nu.
